Een kijkje in de keuken bij Honden zonder toekomst
In deze rubriek zal ik iedere maand een Honden zonder toekomst vrijwilliger aan jullie voorstellen. Ik neem jullie mee achter de schermen, en laat jullie alle ins- and outs zien.
Vandaag begin ik met een interview met hét gezicht achter Honden zonder toekomst: Barry Jacobs.
Barry, de voorzitter
Nu heb ik Barry natuurlijk al kunnen ontmoeten, wat me direct opviel was zijn enthousiasme. Barry zet zich voor de volle 100% in en laat zich door niets of niemand tegenhouden. Ik heb hem een paar vragen gesteld waardoor we hem allemaal een beetje beter kunnen leren kennen:
First things first: Wie ben je?
Ik ben Barry Jacobs, 41 jaar en woon in Arnhem samen met mijn vriend Gerard, mede-oprichter van de stichting.
Wat is jouw rol bij Honden zonder toekomst en hoeveel tijd besteed je hieraan?
Bij het oprichten van de stichting ben ik tot voorzitter benoemd, in de beginjaren van de stichting was ik coördinator en uitvoerend duizendpoot. Bijna elke vrije minuut was ik bezig om me in te zetten voor de stichting en te proberen zoveel mogelijk honden uit de ellendige omstandigheden op Gran Canaria hier naartoe te laten komen.
De laatste jaren ben ik meer op de achtergrond actief: Ik houd me o.a. met met de website bezig, vlieg af en toe naar Gran Canaria of ga naar het vliegveld om hondjes op te halen als ze naar Nederland komen.
Hoe veel tijd ik eraan besteed? Als je een taak met passie en liefde uitvoert dan tel je de uren niet…
De ene week ben ik met een paar uurtjes klaar, de andere week kan het zomaar zijn dat het hele weekend en / of avonden bezig ben.
Heb je zelf eigenlijk honden?
Ja, we hebben nog twee hondjes, Pucho en Kali. Allebei afkomstig van Gran Canaria. Enkele maanden geleden hebben we onze andere hond ‘Chica’ in laten slapen, ze was 15 en was helemaal op.
Chica was een heel bijzonder hond en door haar is alles begonnen. We hebben haar als puppy 15 jaar geleden op Gran Canaria geadopteerd. Zonder Chica was er waarschijnlijk geen ‘Honden zonder toekomst’ geweest.
Vertel eens: Waarom heb je gekozen voor het redden van honden op Gran Canaria?
Ik zie het eigenlijk niet als een ‘keuze’ . Door het adopteren van Chica op Gran Canaria hebben we Maria Tempelman leren kennen. Maria was een Hollandse dame op leeftijd die daar al vele jaren honden redde uit erbarmelijke omstandigheden. Elk jaar namen we als vluchtbegeleiders honden voor haar mee van Gran Canaria naar Duitsland. Doordat haar gezondheid zwak was en ze de zaken organisatorisch niet voor elkaar had, hebben we gevraagd of we soms ergens mee konden helpen.
Samen met onze Spaanse steun en toeverlaat Dori Rico, hebben we Maria geholpen, en uit die samenwerking zijn de huidige teams van Honden zonder toekomst en Perros sin Fronteras geboren.
Waarom is er eigenlijk gekozen voor honden uit Gran Canaria? In Nederland zijn er toch ook honden die het niet goed hebben?
Dat klopt… Op deze vraag wil ik daarom ook graag wat dieper ingaan.
Nederland heeft prima voorzieningen, zoals Asiels, dierenpolitie en dierenambulance, veelal door de overheid gesubsidieerd. Meestal hebben deze instanties geen gebrek aan vrijwilligers.
Veel asiels in Nederland zitten niet vol en hebben voldoende capaciteit om dieren op te nemen, en als we ons dan verdiepen in het type honden wat in de Nederlandse asiels zit, dan zie je vaak dat het honden betreft met een gedragsprobleem, vechthonden, ADHD honden en vaak ook oudere of grotere honden.
Hoe cru het ook klinkt, ook in de wereld van huisdieren draait het om vraag en aanbod. Iemand die voor een leuk klein gezinshondje komt kijken (die vaak niet in de asiels te vinden zijn) zal niet naar huis gaan met bijvoorbeeld een rottweiler met een gedragsprobleem. Dat zou bovendien ook niet verstandig zijn en gelukkig letten de meeste asiels daar ook wel op.
Precies dát gat vullen wij op. Kijk eens op onze website, wij proberen goed te kijken welke honden we kunnen herplaatsen en nemen ook hoofdzakelijk honden op, die een reële kans maken op een succesvolle herplaatsing.
Er is in Nederland inmiddels meer vraag naar herplaatsbare honden, dan dat er passend aanbod is. Steeds meer asiels sluiten ook een overeenkomst met een organisatie zoals wij, ze nemen herplaatsbare hondjes uit het buitenland op en geven deze op die manier een kans. Dat is altijd nog beter, dan dat mensen een hondje kopen bij een broodfokker die er veel geld mee verdient en waar het welzijn van de honden vaak niet de prioriteit heeft.
Wat is jouw advies voor mensen die een steentje willen bijdragen?
Wanneer je overweegt een hond aan te schaffen, denk dan eerst goed na. Overweeg eens om te helpen door een pleeghondje op te vangen.
Wil je geen hond adopteren maar wel helpen? Dat kan uiteraard ook. Door op social media Honden zonder toekomst te volgen en berichten te delenwijzen we mensen op hun verantwoordelijkheden. Alleen hiermee kun je al een enorme bijdrage leveren.
En voor diegenen van wie het budget het toe laat, een financiële bijdrage is altijd meer dan dan welkom. Zonder donaties kunnen wij niet bestaan..
Kortom..
Hoe je het ook wendt of keert, en of je het nu misschien wel eens of oneens bent: Het feit is dat Barry zich met complete toeweiding stort op het redden van honden die het niet zo goed hebben. En wat mij betreft mogen er veel meer Barry’s zijn die allemaal zonder eigen belang, stap voor stap de wereld weer ietsje mooier maken.
